کاش گاهی هم نیمه ی پر لیوان را می دیدیم!

جای سوال دارد که چرا ما هواداران بعد از هر باخت به زمین و زمان ، از بازیکنان تیم سرخمان گرفته تا سرمربی و دیگر عوامل بد وبیراه می گوییم و به بی غیرتی متهمشان می کنیم اما به محض برد تیم ، آنها را غیرتمند ترین افراد فوتبالی می نامیم!

همين دربي ۷۴ بود ، دقيقه ي ۷۰ ، گزارشگر بازي از ترك ورزشگاه به وسيله ي هواداران پرسپوليس خبر مي دهد ، مصاحبه ها و گزارش ها حاكي از آن است كه هواداران تنها نتيجه را ملاك قرار داده و باز هم حرف از بي غيرتي مي زنند!

دقيقه ي ۹۳ و پايان بازي ، همه فرياد مي زنند بازيكنان تيممان با غيرت هستند كه تا آخرين ثانيه ي بازي مي جنگند!

اينقدر تناقض در حرفهاي هواداران نشانه ي چيست؟! مگر خود اين هواداران نيستند كه ادعا مي كنند هميشه در كنار عشقشان و تيم هميشه سرخشان هستند؟

پرسپوليس دربي ۷۴ پيروز بازي بود ، اما همين حرفها و ادعاهاي هواداران ۴ روز بيشتر به طول نينجاميد، بازي بعدي پرسپوليس در مقابل فجر ، تا نيمه ي اول همه خوشحال از پيروزي و بازي زيباي تيمشان!

و اما در پايان بازي  ، باز هم همه ي بازيكنان به بي غيرتي متهم شده و مجبورند با وجود بازي زيبايي كه از خود نشان دادند باز هم مورد هجوم حملات تند هواداران قرار بگيرند!

نميدانم چرا ما هواداران عادت داريم نيمه ي خالي ليوان را ببينيم؟!  چرا هيچ وقت از بازي هجومي تيممان تعريف تمجيد نكرديم؟ چرا به اين فكر نميكنيم اگر باختيم ، مردانه باختيم!؟

مدتهاست تيم ما طعم تلخ انواع بي عدالتي ها را از سوي همه ي ارگان هاي ورزشي چشيده است ، اي كاش ما مرهم زخم باشيم نه نمك بر روي زخم! كاش گاهي كه ميبازيم علاوه بر نقاط ضعف ، نقاط قوت تيم را هم ببينيم!

همه ي اينها يعني روحيه ي مضاعف!

بياييد گاهي ديدن نيمه ي پر ليوان را هم امتحان كنيم ، ديدن نيمه ي پر ليوان يعني حمايت از تيم ، يعني ثابت كردن همه ي شعارهايمان در عمل!

حمايت ما يعني روحيه دادن به تيم ، همين روحيه شايد پيروزي هاي آينده را رقم بزند! بياييد هميشه و در هر شرايطي پشت تيممان باشيم و اگر هر از گاهي انتقاد هم مي كنيم انتقادهايمان به جا و موثر باشد!

هميشه ميگويم و باز هم تكرار ميكنم كه تيم سرخ ما در هيچ شرايطي نبايد تنها بماند!

 

 

نويسنده ي اين مطلب: هانيه

 

وبلاگ طرفداران پرسپولیس ...